Z Centrum Terapii dla dzieci niepełnosprawnych
W bieżącym roku, od stycznia 2021 r. wspólnotę sióstr służebniczek dębickich w Tacna (Peru) tworzy: s. Noemi Wilk, s. Wilma Sonia Huanca i s. Wiesława Longosz. Po dwutygodniowej kwarantannie mogłyśmy wyjść z domu i zapoznać się z naszymi obowiązkami. Ja, s. Wiesława, pracuję jako koordynatorka w Centrum Terapii dla dzieci niepełnosprawnych prowadzonym przez miejscową Caritas. Praca wymaga wrażliwości, wczuwania się w trudną sytuację rodzin, w których są dzieci niepełnosprawne. W rozmowie z rodzicami staram się przywoływać odniesienie do wiary w Boga w przyjmowaniu ograniczeń związanych z obecnością w rodzinie dziecka z niepełnosprawnością. Staramy się pomagać dzieciom z syndromem Downa, z autyzmem, z porażeniem mózgowym, z opóźnieniem w rozwoju. Ostatnio coraz częściej zgłaszają się rodzice z maluchami, które mają problemy z mową. Zdarza się, że w jednej rodzinie jest dwójka dzieci niepełnosprawnych i to są jedyne ich dzieci.
Od strony duchowej pracownicy Centrum są bardzo dobrze przygotowani. Wielkie było moje pozytywne zdziwienie, gdy dowiedziałam się, że w każdy poniedziałek praktykują oni modlitwę połączoną z rozważaniem Ewangelii a raz w miesiącu wszyscy pracownicy Caritas uczestniczą we Mszy św. Osoby, z którymi pracuję, solidnie przygotowują się do dzielenia się Słowem Bożym i niejednokrotnie dają świadectwo o tym, jak Bóg działa w ich życiu codziennym. Pięknie jest tak rozpoczynać tydzień ze Słowem Bożym, z Bożym błogosławieństwem.
Katecheza
Drugą przestrzenią posługi misyjnej jest koordynacja katechezy przygotowującej do pierwszej komunii świętej i bierzmowania. Raz w tygodniu spotykam się z katechistami, omawiamy daną katechezę. Również raz w tygodniu organizuje spotkania dla małżeństw, które potem prowadzą katechezy dla rodziców katechizowanych dzieci. W czasie katechez trzeba też czuwać, aby wszystko przebiegało zgodnie z nauką Kościoła Katolickiego.
W naszej OCHRONCE w Tacna
Po długiej przerwie z powodu pandemii, w połowie kwietnia 2021 r. otworzyłyśmy drzwi ochronki – mimo, że dotąd w Peru nadal nie funkcjonują szkoły ani przedszkola i żłobki. Na ile tylko możemy, staramy się organizować pomoc dla rodzin zachowując przy tym wszelkie środki ostrożności. Z powodu obostrzeń covidowych s. Wilma Sonia nie może pracować w ochronce w pełnym wymiarze godzin i z całą grupą dzieci. Jednak już pierwsze święta i urodziny były organizowane. Dzieciaki z radością i chętnie przychodzą do ochronki, a ich mamy podziwiają, jak siostra pięknie splata włosy dziewczynkom.
Ponadto s Sonia opiekuje się również kaplicą pw. Matki Bożej Szkaplerznej, która należy do naszej parafii. To miejsce jest bardzo drogie dla naszej wspólnoty siostrzanej w Tacna, gdyż od samego początku, gdy Msza św. niedzielna była sprawowana pod gołym niebem na prowizorycznym ołtarzu. Teraz kaplica jest już prawie urządzona i wyposażona ; duży wkład w jej budowę mają nasi Przyjaciele-Dobrodzieje z Polski, którzy na wiele sposobów wspomogli nas w tym niełatwym przedsięwzięciu. 16 lipca 2021 r., podczas Eucharystii odpustowej ku czci Patronki – Matki Bożej Szkaplerznej – przewodniczył bp ordynariusz Marco Antonio Cortez Lara. Wówczas było poświęcone tabernakulum i od tego dnia Jezus w Najświętszym Sakramencie pozostał z wiernymi na Moros.
Siostra Sonia troszczy się, na miarę swoich możliwości, przygotowuje do Mszy św. niedzielnej, a czasami też w tygodniu i sprawuje opiekę nad kaplicą. Ma również kontakt z rodzinami z tej okolicy.
Nadal trwają prace przy budowie naszej ochronki. Rok ten jest rokiem szczególnym dla nas, bo przypada 150. rocznica śmierci naszego Drogiego Ojca Założyciela bł. Edmunda Bojanowskiego.
Z serca dziękujemy mówiąc „Bóg zapłać” Kochanym Siostrom i Wszystkim naszym Dobrodziejom, Darczyńcom wspierającym nasze misje, za organizowane akcje dobroczynne, kiermasze i inne wydarzenia celem pozyskiwania funduszu na budowę OCHRONKI w TACNA, która będzie służyć peruańskim maluchom. Ufamy, że Boża Opatrzność czuwa nad tym dziełem i wkrótce będzie nam dane uczestniczyć w poświęceniu ochronki, a potem już w pierwszych zabawach z dziećmi na placu zabaw.
W lipcu przeżywałyśmy święto państwowe: 200 lat odzyskania niepodległości! Dla nas, służebniczek jest to też ważny miesiąc, bowiem po półrocznym pobycie w Peru wreszcie mamy dokumenty peruańskie. Przesyłamy więc serdeczne pozdrowienia już z dowodami osobistymi z Peru.
s. Wiesława Longosz
