Dziś, w naszych międzyludzkich relacjach jest coraz mniej pewności i stałości. Podobnie jest z wytrwałością i wiernością. Świat mówi: „Wszystko do czasu”, „Na chwilę”. Według takiej logiki wszystko musi się opłacać, nawet miłość. Uczucia zmienne, jak wiatr, powierzchowne, jak pierwszy śnieg. Doświadczamy zdrady, bólu i dlatego tak trudno jest uwierzyć słowom Boga i Jego Miłości. Z jednej strony, każdy chce być dla kogoś ważny, jedyny, zauważony.
Pan Bóg w Księdze Proroka Izajasza mówi, że powołał i zna nas po imieniu. Nie jesteśmy Mu obcy.
Ale teraz tak mówi Pan, Stworzyciel twój, Jakubie, i Twórca twój, o Izraelu: «Nie lękaj się, bo cię wykupiłem, wezwałem cię po imieniu; tyś moim! Gdy pójdziesz przez wody, Ja będę z tobą, i gdy przez rzeki, nie zatopią ciebie. Gdy pójdziesz przez ogień, nie spalisz się, i nie strawi cię płomień.
Albowiem Ja jestem Pan, twój Bóg, Święty Izraela, twój Zbawca. Daję Egipt jako twój okup, Kusz i Sabę w zamian za ciebie. Ponieważ drogi jesteś w moich oczach, nabrałeś wartości i Ja cię miłuję, przeto daję ludzi za ciebie i narody za życie twoje. Nie lękaj się, bo jestem z tobą. Przywiodę ze Wschodu twe plemię i z Zachodu cię pozbieram. Północy powiem: „Oddaj!” i Południowi: „Nie zatrzymuj!” Przywiedź moich synów z daleka i córki moje z krańców ziemi. Wszystkich, którzy noszą me imię i których stworzyłem dla mojej chwały, ukształtowałem ich i moim są dziełem. /Iz 43, 1-7/.
Nawet, gdy ktoś już nas nie pamięta, On zna i nie pomyli nas z nikim innym. Największym papierem wartościowym Boga jesteś Ty! On widzi naszą wartość. Nie skreśla, nie wyrzuca numeru telefonu, kiedy uzna, że ktoś jest Mu niepotrzebny, nie udaje, że go nie zna.
No tak, ktoś, kto czyta, a czuje się odrzucony, zapomniany, nieważny powie: „Bzdura, ja chcę czuć, chcę wiedzieć w sercu, że ktoś mnie kocha, że jestem dla niego ważny”.
Bez względu na to, jakie są nasze uczucia, to Bóg zawsze pozostanie wierny, bo jak mówi Prorok Izajasz:
Mówił Syjon: „Pan mnie opuścił, Pan o mnie zapomniał”. Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, JA NIE ZAPOMNĘ O TOBIE. OTO WYRYŁEM CIĘ NA OBU DŁONIACH, twe mury są ustawicznie przede Mną /Iz 49, 14-16/.
Jeżeli uwierzymy miłości, jaką On nas obdarował, to nie mamy powodu do lęku.
Kimkolwiek jesteś, w jakiej sytuacji obecnie się znajdujesz Bóg ciągle mówi to samo: „Kocham Cię, jestem z Tobą, jesteś dla mnie najważniejszy…” W kolejnym roku naszego życia Bóg wychodzi ku nam z niewyobrażalną miłością. Szuka nas na drogach całego świata, we wszystkich zakamarkach, w jakich może się ukryć człowiek. Szuka i nigdy nie przestanie tego robić. I wiesz, co? On, w swojej miłości ku człowiekowi jest niezmordowany. Wierzysz w to?
