Ostatnio dużo myślę o tym, co najbardziej zachwyca mnie w Maryi. Co mnie w Niej zachwyca i sprawia, że chcę Ją właśnie w tym czymś konkretnym naśladować? Taką refleksję podejmuję ponawiając w tych dniach moje 33-dniowe zawierzenie siebie Jezusowi przez Maryję. I co odkrywam? Maryja coraz bardziej zachwyca mnie swoim posłuszeństwem Bogu tu i teraz. Dowiaduję się o tym w Słowie Bożym, bo tam Maryja najbardziej ukazuje mi drogę zaufania i powołania. Miała swoje plany i właśnie w Jej codzienność w Nazarecie wkroczył przez Archanioła Pan Bóg i przedstawił Jej swój plan. Odpowiedziała TAK – wyraziła przy tym swoją gotowość do służby nazywając siebie Służebnicą Pańską. Dała słowo i pozostała już na zawsze temu wierna. I właśnie to mnie u Maryi coraz bardziej zachwyca i zachęca, aby Ją naśladować. Jak przeżywać codzienność w czasie pandemii? Jak przyjmować taką, a nie inną rzeczywistość? Uczy tego Maryja, aby dany dzień przeżywać tak, jak Ona. Co to dla mnie znaczy? Szukać woli Bożej w zwyczajnej codziennej pracy. Mówić Bogu „Tak” bez komentowania oraz przyjmować wszystko i ufać, że Bóg jest. Tak jak uwierzyła Maryja słysząc od Anioła „Pan z Tobą”. Być może to zapewnienie pomagało Maryi wracać od krewnej Elżbiety do Nazaretu, aby spotkać się z najbliższymi w tym ze św. Józefem, któremu była poślubiona. Być może to zapewnienie pomagało Jej ufać, gdy nie było dla Niej miejsca, gdy wędrowali z Józefem i szukali schronienia, by Bóg mógł przyjść na świat. I wtedy, gdy musieli uciekać. Ona nie narzekała, tylko rozważała w sercu i mówiła „Oto ja Służebnica Pańska, niech mi się stanie według Twego Słowa”. Była wierna aż po krzyż, a potem towarzyszyła uczniom przy tworzeniu Kościoła stając się Jego Matką.
W mojej codzienności często brakuje mi wiary i wierności Maryi i Jej. Bardzo często widzę, że do codzienności i rzeczywistości, którą mi Pan daje nie podchodzę jak Ona. Zamiast szukać w tym woli Bożej, szukam siebie. Chcę tak bardzo naśladować posłuszeństwo Maryi, a tak często interpretuję po swojemu.
Dziś chcę wspomnieć człowieka, który uczy mnie dzień po dniu naśladować Maryję – to bł. Edmund Bojanowski, którego 206 urodziny dziś wspominamy. Patrząc na jego życie można zauważyć, że też miał dużo swoich dobrych planów i planików, ale umiał w codziennych wydarzeniach, kiedy gdy nie mógł ich zrealizować szukać planu Boga. Tak jak czyniła to Maryja. Kiedy czytam jego Dziennik, dostrzegam, że nie trzymał się kurczowo tego, czego pragnął nawet jak było to szlachetne i piękne, ale w codzienności szukał Bożego prowadzenia. Tak było, kiedy musiał przerwać swoje studia, z powodu powracającej choroby. To było trudne doświadczenie, ale on w tym trudnym położeniu nie zamykał się na Boga. Zastanawiał się jak w tym powrocie do rodzinnego Grabonoga ma odnajdywać Boży plan. Nie spieszył się, czekał ufał i wierzył a Bóg w codzienności dawał znaki. Wydaje się, że On sam uczył się tego spoglądając na Maryję. I okazało się, że wybrał dobrą drogę. Jest dziś
Maryja stała się Jego codzienną towarzyszką, gdy szedł drogą i spotykał potrzebującego – pomagał. Była Jego towarzyszką, gdy prosił o pomoc w tworzeniu szpitalika dla chorych, kiedy zbierał fundusze na sieroty. Wpatrywał się w Jej oczy i dlatego nie mówił o innych źle, bo próbował dostrzegać w innych Boga, który przecież zapewnił, że „wszystko co uczyniliście jednemu z tych braci najmniejszych Mnie czyniliście”.
Dziś jest dzień urodzin bł. Edmunda Bojanowskiego poproś Go, aby i Tobie pomógł odkryć, że bez Maryi trudno jest żyć na TYM świecie. A może chcesz prosić o coś innego związanego z relacją z Maryją? – to dziś jest dobry dzień na to. Ja w dniu urodzin Mojego Duchowego Ojca proszę w intencji wszystkich, którym trudno zostawić swój plan na życie, aby przyjąć Boży plan, jak Maryja. Za Was dziś Różaniec, bo to moja ukochana modlitwa.
