W domu generalnym w Dębicy odbyły się adwentowe Nieszpory ze Służebniczkami dla ludzi Młodych. Młodzież przychodziła do naszego domu przez trzy środy Adwentu. Dla niektórych było to pierwsze doświadczenie takiej formy modlitwy. Przez ten czas przeprowadzili nas duchowo kapłani: ks. Kapelan Ireneusz Stolarczyk i ks. Gabriel Matras. Towarzyszyły im siostry z domu generalnego. Adwentowe spotkania były połączone również z integracją. Uczestniczyła w nich młodzież z Dębicy oraz Brzeźnicy.

Nieszpory adwentowe były okazją do zatrzymania się pośród zabieganej codzienności oraz duchowego przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia. Celebrowaliśmy Liturgię Godzin we wspólnocie przed Najświętszym Sakramentem. Miała ona szczególny klimat, ponieważ próbowaliśmy przeżywać ją odkrywając duchowe znaczenie tej modlitwy jako:
– Liturgię światła – modlitwa ta jest związana z zachodem słońca oraz z koniecznością zapalenia lamp. To celebracja światła i okazja do podziękowania Bogu za cały dzień pracy
i nauki, za wszystkie łaski od Niego otrzymane, za dobro, które dokonało się też za naszą sprawą. Bóg jest światłem, które nigdy nie zgaśnie.
– Ofiarę wieczorną – nieszpory to pamiątka Paschy Pana. Kiedy mrok ogarnął całą ziemię Jezus umarł na krzyżu. Śmierć związana jest z ciemnością. Wspominamy wydarzenie Ostatniej Wieczerzy i śmierci Jezusa – jako wydającego się za nas w ofierze.
– Modlitwę przeproszenia za grzechy – nieszpory odmawiamy wtedy, kiedy kończymy już większość naszych prac. To nie tylko okazja do podziękowania za dobro tego dnia, ale też do przeproszenia za grzechy.
– Modlitwę oczekiwania na przyjście Pana – pamiętamy o tym wydarzeniu, gdy Jezus powróci na nowo, a świat dobiegnie końca. To modlitwa nadziei. To wspólne wołanie: „Przyjdź Panie Jezu”! Modlitwa Nieszporami ożywia w nas nadzieję na życie wieczne.
Pomysł na taką propozycję spotkania dla młodzieży zrodził się z poznawania duchowości bł. Edmunda Bojanowskiego, który uczynił Liturgię najważniejszą w swoim życiu i potrafił przenosić ją na swoją codzienność. Nauczył się przeżywać swoje życie jako jedną, wielką Liturgię, czyli oddawanie chwały Bogu.

Planujemy takie spotkania również na czas Wielkiego Postu.

s. M. Klaudia Sochocka