Te dni były okazją do odkrywania piękna w stworzonym świecie oraz w drugim człowieku. Bóg pozwolił nam doświadczyć wiele dobra. Spotykałyśmy Go w chwilach ciszy, adoracji Najświętszego Sakramentu oraz we wspólnych rozmowach i odpoczynku.
We wspomnienie św. Marty przeżyłyśmy dzień skupienia, w którym towarzyszył nam ks. Krzysztof Porosło. Z wysłuchanych treści w naszych sercach pozostało istotne przesłanie: „że z głęboko przeżywanej Eucharystii wypływa pragnienie, aby prostym stylem życia dawać Jezusa innym. To z Eucharystii zyskujemy siłę, aby nasze zwyczajne dni były przedłużeniem tego spotkania z naszym Panem”. Ksiądz Krzysztof ukazał nam wartość tworzenia w naszej codzienności miejsc takich jak „Betania”. Tak jak Jezus miał bliskie relacje z Marią, Martą i Łazarzem, tak my jesteśmy zaproszone do budowania bliskich więzi w naszych rodzinach i wspólnotach. Każda z nas czuła się zaproszona do tego, aby odnaleźć się w ewangelicznej Marii – wytrwale trwającej przy Panu, Marcie – ofiarnie oddanej w służbie czy w postawie Łazarza – wiernego Jezusowi aż do śmierci.
Nasz czas ubogaciła s. Agnieszka Skrzypek, która w nawiązaniu do przeżywanej 140. rocznicy przybycia Sióstr Służebniczek do Dębicy wprowadziła nas w historię Zgromadzenia. Siostra ukazała ich ogromną wiarę i poświęcenie w służbie innym. Postawa naszych Sióstr poprzedniczek zainspirowała nas do większego oddania Jezusowi w codzienności.
Pobyt w naszym domu zakonnym w Krościenku nad Dunajcem zakończyłyśmy podziękowaniem naszej Drogiej Siostrze Mistrzyni Indze Gęza za dwunastoletnią posługę w junioracie. Dziękowałyśmy Bogu, że posłużył się s. Ingą w towarzyszeniu naszej formacji i życiu duchowym.
W pierwszy czwartek miesiąca sierpnia pojechałyśmy do Częstochowy, aby w nocnym czuwaniu oddać Maryi naszą troskę o młodzież rozeznającą swoje powołanie.
Maryjo, prosimy, uzdolnij młodych ludzi, których Bóg wzywa do życia kapłańskiego i zakonnego, aby potrafili posłuchać głosu serca i zaryzykować swoje życie dla Jezusa, który daje prawdziwe szczęście. Prosimy o odpowiedzialne i święte powołania w Kościele.
Bogu niech będą dzięki za radość i pokój, który wlał w nasze serca oraz za doświadczenie wspólnoty.
s. M. Klaudia Sochocka
