Tajemnica I – Zmartwychwstanie Pana Jezusa
Błogosławiony Edmund zapisał w Dzienniku: „Kiedyż o Boże zdołamy ci się wywdzięczyć naszymi ubogimi służbami za tak mnogie skarby miłosierdzia Twego.”
Zmartwychwstanie – jeden z największych cudów wszechczasów. Dokonało się bez naszego udziału, nocą, gdy świat zmęczony grzechem i bólem zasnął. Zmartwychwstanie Jezusa jest największym darem jaki Dobry Bóg mógł ofiarować człowiekowi, jest skarbem dla którego warto sprzedać wszystko co się posiada, jest darem miłosierdzia.
Wiedziała o tym Maryja, wiedział też bł. Edmund Bojanowski – i ta myśl o zmartwychwstaniu stanowiła dla niego siłę w chwilach trudności, gdy krzyż powołania zdawał się zbyt ciężki.
Zmartwychwstały Jezu, niech Twoje zmartwychwstanie będzie i dal nas źródłem mocy w realizacji naszego powołania – tam gdzie nas Pan Bóg postawił.
Tajemnica II – Wniebowstąpienie Pana Jezusa
Bł. Edmund zapisał: „Przez to łączenie się ze Zbawicielem rozłączacie się coraz bardziej ze światem i ze sobą”.
Jezus odszedł do Ojca. Obiecał, że przygotuje tam dla nas mieszkanie. Jaka radość. Będziemy mieszkać w domu Boga. Razem z nim. Wiemy jednak, że aby tam dojść trzeba tu na ziemi wypełnić swoje powołanie, do końca wypełnić wolę Ojca Niebieskiego.
Tak uczyniła Maryja i dlatego zamieszkała w domu Boga. Tak uczynił bł. Edmund. My jeszcze czekamy wpatrując się w niebo i w chmury za którymi zniknął Jezus.
Jezu, przymnóż nam wiary w istnienie nieba i dodaj nam sił w wypełnianiu woli Ojca.
Tajemnica III – Zesłanie Ducha Świętego
Bł. Edmund powiedział: „Proś Ducha Świętego, aby ci dopomógł i oświecić Cię raczył”.
Maryja wraz z apostołami trwała na modlitwie. Modliła się o obiecanego przez Jezusa Pocieszyciela – Ducha Prawdy, Ducha Miłości i Mądrości, Ducha Rady i męstwa, Ducha Pobożności i bojaźni Bożej. Modliła się o Ducha, który swoją obecnością wszystko przemieni, który odnowi oblicze ziemi.
Gdy przyszedł, wszystko stało się inne, zajaśniało nowym blaskiem. Apostołowie – dotąd przerażeni i ukrywający się stają się odważnymi świadkami gotowymi na śmierć dla swego Boga.
Duchu Święty przyjdź i rozpal w nas płomień, abyśmy mieli odwagę iść za głosem Boga dokądkolwiek nas wezwie.
Tajemnica IV – Wniebowzięcie Maryi
„Proś tylko Boga i Najświętszej Pannie się polecaj, a Twoje szczere pragnienia wysłucha i ziści za czym tak mocno tęsknisz.”
Wniebowzięcie to spotkanie dwóch miłości – miłości Matki i miłości Syna, miłości Córki i miłości Ojca, miłości Oblubienicy i miłości Ducha. Maryja wstawia się za nami u swego Boga, wie, że on niczego Jej nie odmówi, dlatego prośmy Ją gorąco o pośrednictwo.
Maryjo, pomóż nam otworzyć się na Bożą miłość, aby Bóg mógł bez przeszkód w nas zamieszkać, aby było w nas niebo.
Tajemnica V – Ukoronowanie Maryi na Królową nieba i ziemi
„Rozważ tylko jaki w sercu usłyszałaś głos, który cię powołał do służby Najświętszej Panny.”
Maryja otrzymała w niebie wieniec chwały. Doskonale wypełniła wolę Ojca, spełniła swoje powołanie. Nie było łatwe; musiała pozwolić, aby miecz przebił jej serce. Mimo bólu nigdy nie uciekła przed tajemniczym głosem Boga, który rozbrzmiewał w Jej wnętrzu. Nic. Niemożliwe stało się możliwym. Teraz Maryja raduje się chwałą a niezliczone chóry anielskie oddają Jej cześć jako swej Królowej.
Maryjo, bądź naszą Królową, pomóż nam uwierzyć w „niemożliwe”, abyśmy mogli zdobyć niebo jak Ty.