„Dziś już niebieskie sukienki Wasze i białe welony pokazują,
że nie światu, ale niebieskiej Królowej służycie.”
(Z Listu Edmunda Bojanowskiego z dnia 29.08.1867 r.)
14 sierpień, wigilia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, był ważnym dniem w życiu naszych postulantek – Natalii Radzik i Karoliny Lis – to dzień rozpoczęcia nowicjatu kanonicznego.
Wydarzenie to poprzedził dzień skupienia, prowadzony przez o. Łukasza Listopada, redemptorystę – magistra nowicjatu z Lubaszowej. Ojciec wyprowadził nasze siostry na „Górę Przemienienia” wraz z uczniami Piotrem, Jakubem i Janem, aby przekonać nasze siostry, jak ważnym czasem jest bycie z Jezusem – nowicjat i każda chwila spotkania z Nim na modlitwie. Z Jezusem, który chce się wobec nas przemieniać i który chce nas przemieniać…
Przyjęcia do nowicjatu dokonała Przełożona Generalna – s. M. Małgorzata Kaput. W słowie wygłoszonym do sióstr, Matka zwróciła m. in. uwagę na potrzebę podjęcia przez siostry rozpoczynające swój czas nowicjatu wytrwałej pracy nad sobą i gorliwej modlitwy na wzór Maryi Niepokalanej i bł. Edmunda, naszego Założyciela.
Siostry nowicjuszki to wydarzenie tak wspominają:
Był to dla nas wyjątkowy dzień…, oprócz porannej Eucharystii, w której chcemy dawać ukochać się Panu Jezusowi, doświadczyłyśmy również wielkiej Bożej miłości podczas obrzędu przyjęcia do Nowicjatu. Przyjęta przez nas księga Liturgii Godzin i ubiór nowicjacki jest dla świata znakiem przynależności do Chrystusa, co jest zapewne prawdą. Ale dla nas jest również zgodą Pana Boga, aby być Jego „wizytówką”. Bóg swoją dobroć wyraża na wiele sposobów, nam ją okazał ogromnym zaufaniem, bo Kościół – Zgromadzenie, przyjęło nas do nowicjatu kanonicznego. Jest to dla nas początek nowego etapu życia, który nie zaczęłyśmy same, lecz z najukochańszą naszą Mamą Maryją. Dzieci tak mają, że się nie boją, gdy czują bliskość swojej Mamy. Dlatego nie mamy strachu, kiedy ten nowicjat rozpoczynamy, bo jesteśmy pewne czułej opieki Maryi.
(…teraz już nie będą ludzie mówić do nas „dzień dobry”, tylko „szczęść Boże” – w naszej osobie będzie Bóg pochwalony!!!… :).
