Czas Wielkiego Postu przybliża nas do pasyjnych przeżyć Wielkiego Tygodnia. Przed nami Wielki Piątek Męki Pańskiej. Tego dnia z uwagą będziemy wpatrywać się w naszego Zbawiciela, który rozpościerając ręce na Krzyżu przygarnął do swego Serca każdego człowieka. Jego królestwo nosi na sobie znamiona miłości, która cierpliwa jest, łaskawa, nie zazdrości, nie szuka poklasku; miłości tak sugestywnie wpisanej w rany rąk, nóg i przebitego boku. Jest to królestwo prawdy, którą Chrystus przyniósł na ziemię, świętości, do której nas zaprasza i pokoju, który jest owocem dobrej woli. Jezusowe dzieło miłości wpisanej w Krzyż uzdalnia nas do budowania cywilizacji miłości.
Autorem programu budowy cywilizacji miłości był papież Paweł VI. Program cywilizacji miłości zrodził się w wyniku krytycznej analizy sytuacji człowieka żyjącego w świecie podlegającym dynamicznym przemianom, które chociaż miały zapewnić prawdziwy rozwój rodzajowi ludzkiemu, to jednak ciągle do niego nie doprowadzały. Wiernym kontynuatorem myśli dotyczącej cywilizacji miłości stał się papież Jan Paweł II, który często przypominał, że cywilizacja miłości rozpoczyna się wraz z objawieniem Boga w Jego tajemnicy miłości. Prawda dotycząca miłości Boga do człowieka oraz ewangeliczny nakaz miłości Boga i człowieka powinny mieć swoje konkretne przełożenie na czyny. Chrześcijanie wezwani są do budowania lepszego świata opartego na Ewangelii i do przemiany świata, w którym żyją.
Człowiek jako osoba nie może być nigdy sprowadzony do roli rzeczy czy jakiegokolwiek przedmiotu. Ta prawda, zdaniem Jana Pawła II, jest podstawowym priorytetem cywilizacji miłości. Oznacza ona także, że osoba ma zawsze pierwszeństwo przed rzeczą. W świecie, w którym obowiązują bezwzględne prawa wolnego rynku, gdzie prawo popytu i podaży określa wartość i zapotrzebowanie na pewne dobra, człowiek nie może być potraktowany jako jedno z dóbr, o którym decydują reguły wolnorynkowe. Godność człowieka stawia go ponad nierozumnym światem stworzeń. Stworzony na obraz i podobieństwo Boga, nosi w sobie obraz Boga. Jest istotą rozumną, wolną i zdolną do odpowiedzialnego działania. Choć wartości materialne odgrywają ważną rolę w życiu człowieka, to jednak nie są najważniejsze. Daleko ważniejsza jest sfera ducha, która świadczy o wyjątkowości człowieka i sprawia, że prawdziwy rozwój człowieka ma charakter integralny, przyczynia się do wzrostu duchowego i materialnego. Prymat wartości etycznych i moralnych, takich jak: miłość, sprawiedliwość, prawda, solidarność, pokój, szacunek do innych i respektowanie ich praw, przyczynia się do budowania nowego porządku cywilizacji miłości.
Kolejnymi priorytetami w budowaniu cywilizacji miłości, według Jana Pawła II, są: zasada więcej „być” nad więcej „mieć”, prymat miłosierdzia nad sprawiedliwością, prymat osoby nad rzeczami, prymat ubóstwa nad bogactwem, prymat etyki nad techniką, prymat pracy przed kapitałem, prymat prawdy przed koniunkturą i sensacją, prymat dialogu przed walką, prymat człowieka nad ideologią, prymat człowieka nad prawami państwa oraz prymat narodu przed państwem.
Droga od Krzyża ku cywilizacji miłości jest odnową społeczeństwa w świetle wartości ewangelicznych.
Ks. dr hab. Ireneusz Stolarczyk
