Siostry, pozostając wierne charyzmatowi Założyciela, uważają za swój zasadniczy obowiązek apostolski pracę opiekuńczo-wychowawczą wśród dzieci, zwłaszcza w wieku przedszkolnym. Wychowują i nauczają dzieci jako najdroższy skarb Pana Jezusa, wpajając w ich młode umysły i serca prawdziwe, gruntowne poznanie Chrystusa oraz gorącą i szczerą miłość Boga i bliźniego. Konstytucje 95

Bł. Edmund Bojanowski w wychowaniu zwracał szczególną uwagę na prostotę, która jest charakterystyczną cechą dziecka. W jej rozwoju widział podstawę do wychowania dzieci na ludzi przejrzystych, prawych, otwartych na Boga i ludzi, szczerych, odpowiedzialnych. Jego odpowiedzialne spojrzenie na dziecko wyrażało się przez rozumienie wychowania jako przysposabiania do całości swego życia na miarę swoich potrzeb i możliwości rozwojowych. Miłość rozumiał jako bezinteresowny dar z siebie. Był przekonany, że dzieci należy uczyć się tyle dobrym słowem, co przede wszystkim przykładem własnego życia.

Błogosławiony Edmund Bojanowski, otwarty na natchnienia Ducha Świętego, uczynił pracę apostolską racją bytu Zgromadzenia. W Regule napisał:

„Jak Chrystus cały oddał się wypełnianiu woli Tego, który Go posłał, Ojca, tak Służebniczki Najświętszej Rodzicielki Jego całą pracę swoją oddadzą wypełnieniu apostolskich obowiązków” Konstytucje 92

Papież Benedykt XVI w swojej pierwszej encyklice Deus Caritas Est podkreślił, że nasze czasy domagają się nowej gotowości do wychodzenia naprzeciw potrzebującemu bliźniemu. Zauważył także ważność nowych form współpracy instytucji państwowych i kościelnych, oraz podkreślił rolę wolontariatu. Zgromadzenie Służebniczek z woli Założyciela bł. Edmunda Bojanowskiego pragnie nieustannie wychodzić naprzeciw potrzebom tych, z którymi się na co dzień spotyka. Ponieważ mimo upływającego czasu i zmian cywilizacyjnych niezmienny jest fakt dobrego wychowania dzieci i młodzieży. W dzisiejszej rzeczywistości XXI wieku Nasze Zgromadzenie pragnie „na nowo rozpalać charyzmat Boży” i w codziennej posłudze pomagać rodzinom w chrześcijańskim wychowaniu dzieci i młodzieży. Taką formą wsparcia i realizacji misji Zgromadzania jest prowadzenie świetlic.

Świetlice – prowadzone przez Zgromadzenie Sióstr Służebniczek BDNP przeznaczone są dla dzieci i młodzieży żyjącej w bardzo trudnych warunkach materialnych, niezamożnej, potrzebującej wielorakiego wsparcia, pochodzących z rodzin wielodzietnych, dysfunkcyjnych, alkoholowych i środowisk podwyższonego ryzyka. Do świetlicy przyjmowane są dzieci i młodzież szkolna, przejawiająca trudności w zakresie realizacji programu szkolnego, zaburzenia zachowania i defekty uspołecznienia, ale jednocześnie pragnąca rozwijać potencjał twórczy, zainteresowania i talenty. Akceptując jej normy podejmują decyzję o przynależności do świetlicy. Organizacja i działania opiekuńczo – wychowawcze i profilaktyczno – terapeutyczne wynikają ze specyfiki środowiska, z którego pochodzą wychowankowie i w jakim świetlica działa.

Apostolska posługa Zgromadzenia spełniana jest nie tylko przez dzieła zewnętrzne, ale także przez codzienną pracę domową, którą siostry wykonują we wspólnotach.

Konstytucje 101

Jednym z istotnych sposobów apostołowania jest modlitwa i cierpienie. Siostry złączone ze Zbawicielem będą ustawicznie pogłębiać życie modlitwy oraz obejmować nią wszystkich ludzi. Będą też z poddaniem się woli Bożej przyjmować cierpienia fizyczne i duchowe, które powinny ofiarować dla pomnożenia chwały Bożej i zbawienia świata.

Konstytucje 102

Przez modlitwę i cierpienie Siostry cały czas uczestniczą w zbawczej Misji Chrystusa. Trwając jak wieczne lampki w bliskości Jezusa wspierają Zgromadzenie oraz wszystkich którym Siostry służą i uczą trwania w Miłości.