W dniach 20-22.10.2023 r. w Dębicy, ul. Bojanowskiego 8-10, odbyły się rekolekcje Członków Rodziny Bł. Edmunda Bojanowskiego. Temat rekolekcji: „Wierzę w Kościół Chrystusowy”. Prowadzący: o. Dariusz Pabiś CSsR. W rekolekcjach uczestniczyło 70 osób.
W piątek wieczorem spotkaliśmy się na świetlicy na zawiązaniu wspólnoty, gdzie po krótkim przedstawieniu się (Warszawa. Kamień, Tarnów, Ropczyce, Dębica) zostały nam przybliżone przez s. Elizę poszczególne punkty programu.
W każdym dniu braliśmy udział we Mszy św., konferencji, medytacji ”edmundowej”, Różańcu, Koronce do Miłosierdzia Bożego, adoracji Najświętszego Sakramentu.
Poznaliśmy historię życia wiernej i niezłomnej Marii, Antoniny Dmochowskiej, barwnie przedstawionej przez s. Agnieszkę Skrzypek i zwiedziliśmy eksponaty Muzeum Misyjnego, ubogacone przez ciekawe epizody s. Petroneli Hołysz z życia w Boliwii na misjach. W przerwach o. Dariusz służył posługą w konfesjonale.
W konferencji nt. Kościół-wspólnota wiary, ojciec przypomniał nam o powstaniu Kościoła z przebitego boku Chrystusa na Krzyżu. Kościół jest własnością Chrystusa, a nie nas ludzi, a my przez Sakrament Chrztu św. jesteśmy jego dziećmi. Esencją misji Kościoła jest wiara. Kościół jest po to, aby rodzić ludzi do wiary, a my umacniając naszą wiarę mamy ją pielęgnować i rozwijać. Kościół jest także wspólnotą nadziei i miłości. Nie możemy w sposób dowolny manipulować prawdami, w które Kościół wierzy i które ten Kościół tworzą, gdyż w przeciwnym razie stawiamy się sami poza Kościołem.
W każdym dniu rekolekcji rozważaliśmy tajemnice Różańca św., prosząc Jezusa przez Jego Matkę o potrzebne łaski.
Nie zabrakło także modlitwy osobistej przed Najświętszym Sakramentem, a także „Medytacji Edmundowej” przybliżającej nam postać i oddanie życia w posłudze najbiedniejszym i potrzebującym, przy wystawionych na ołtarzu relikwiach i obrazie bł. Edmunda.
Eucharystia zawsze pozostaje w centrum życia Kościoła. Po wcześniejszym przygotowaniu, braliśmy czynny udział poprzez Liturgię Słowa i śpiewy, pod kierunkiem diakonii muzycznej.
Nie możemy pominąć przygotowań i starań sióstr, aby niczego nam nie zabrakło dla ducha i ciała: bardzo smaczne posiłki, przerwy na kawę i ciastko, gdzie można było wspólnie dzielić się życiem. Wytworzyła się wspaniała „Edmundowa Wspólnota”. Wszystkim za wszystko „Bóg zapłać”.
Wróciliśmy do naszych wspólnot domowych i rodzinnych z przesłaniem: „Kto kocha Chrystusa, kocha Kościół”. ”Kto kocha Kościół, kocha Chrystusa” i pragnie, aby Kościół coraz bardziej był wyrazem i narzędziem miłości, która od niego emanuje.
Dziękuję P. Bogu za ten błogosławiony czas, za doświadczenie wspólnoty, prowadzących, za każdy punkt programu. Mogliśmy z tego czerpać jak ze źródła, z nieprzebranego bogactwa życia i działalności bł. Edmunda Bojanowskiego, które mam nadzieję zaowocują w odpowiednim czasie.
Bogu niech będą dzięki!. Chwała Panu!
uczestniczka Stanisława Zawojowska
