W dniach 11-13 października 2024 r. w Domu Generalnym w Dębicy licznie zgromadzili się przedstawiciele wielu wspólnot Rodziny bł. Edmunda na rekolekcjach pod hasłem: „Jak bł. Edmund Bojanowski uczestniczę we wspólnocie Kościoła”. Duchowym przewodnikiem rozważań, prowadzących do głębszego poznania Ojca Założyciela Sióstr Służebniczek, był nasz ks. Kapelan dr hab. Ireneusz Stolarczyk . W konferencjach przybliżających zebranym konkretne przykłady uczestnictwa i zaangażowania bł. Edmunda w życiu i misji Kościoła, rekolekcjonista zachęcał nas by patrzeć głębiej i dalej – poza krzyczące zło miotające współczesnym człowiekiem. Pomocą w tym może być zadawane sobie często pytanie: Jakim dobrem mogę pokonać, osłabić to zło, z którym teraz przyszło mi się spotkać.
Zebranych poruszyło także wyjaśnienie kliku wezwań z litanii do bł. Edmunda Bojanowskiego, jako tego który był „niestrudzony w poszukiwaniu i pełnieniu Woli Bożej”, „żywym odbiciem miłości Ojca”, „serdecznie dobrym człowiekiem”, wrażliwym na potrzeby dzieci, ubogich i chorych i dla nich „człowiekiem gromadzącym wielu wokół dobra”.
Ks. Kapelan dostrzegł w postawie naszego Patrona podobieństwo do św. Józefa, który również we śnie odczytał, do czego wzywa Go Bóg i na modlitwie szukał natchnień, by być takim, jakim chce Go mieć Ojciec Niebieski. Zasłuchani w głębię i bogactwo treści, uczestnicy rekolekcji mieli możliwość adorować Eucharystycznego Jezusa, skorzystać z sakramentu pokuty i pojednania i w miesiącu szczególnej czci dla Maryi podającej nam różaniec, medytować tajemnice życia Jezusa i Maryi.
Treścią konferencji były również słowa Testamentu bł. Edmunda: „a reszty Duch Święty nauczy was”. Aby skłonić zebranych do wypracowania w sobie postawy człowieka , który nie pyta: co ja z tego będę miał?, gdy realizuje czyny miłosierdzia, ale ma odwagę zapytać: „Co będzie z tym potrzebującym człowiekiem, gdy ja nie okażę mu miłości miłosiernej?”
Cieszyliśmy się również ze spotkania z przedstawicielką Fundacji Sługi Bożej Heleny Kmieć, która przybliżyła Rodzinie bł. Edmunda bogactwo duchowe i piękno chrześcijańskiej – ewangelizacyjnej aktywności we współczesnym świecie, wolontariuszki rozpoczynającej posługę w Boliwii w jednej z naszych Ochronek. Helena zmarła tam tragicznie w opinii świętości.
Gościnność, cicha posługa i żarliwa modlitwa sióstr wspólnoty Domu Generalnego w Dębicy, z pewnością były nieocenioną pomocą dla uczestników rekolekcji a także dla organizującej takie spotkania s. M. Elizy Sułkowskiej .
s.M. Anna Godek
Zapraszamy do wysłuchania konferencji wygłoszonych w czasie rekolekcji:
Moje rekolekcyjne przeżycia
Mam na imię Tadeusz, w dniach 11-13 października 2024 r. brałem udział w rekolekcjach Rodziny bł. Edmunda Bojanowskiego w domu generalnym Dębicy.
Były to dla mnie niezwykłe 3 dni, które przeżyłem w owym czasie. Dziękuję Bogu, że mogłem uczestniczyć w tych rekolekcjach. Chociaż miało mnie nie być, bo byłem w Krościenku. Ale widocznie taka była wola Boża, że w tych dniach tam mnie posłał. Już wiele razy doświadczyłem planów Bożych wobec mnie zgoła innych niż ja bym chciał. Właśnie dużo o tym mówił obdarzony niezwykłą charyzmą i intelektem nasz rekolekcjonista, którym tym razem był ks. Ireneusz Stolarczyk, kapelan naszych sióstr dębickich. Jestem pod wrażeniem sposobu w jaki prowadził rekolekcje, “i to jest Edmund” powtarzał wielokrotnie, rozważając głębokie treści rekolekcyjne. Zastanawiając się nad niektórymi dogmatami, nie bardzo rozumiałem wszystko. Dzięki uczestnictwu w rekolekcjach wiele rzeczy widzę inaczej, jaśniej. Zauważam wolę Boga i godzę się z nią, bo Bóg wie lepiej co, kiedy i ile mi jest potrzebne i tyle mi daje.
Mam takie doświadczenie, o którym nikomu nie mówiłem, trzymałem je w sercu i dziękuję Bogu za Jego wolę wobec mnie. Jestem Nadzwyczajnym Szafarzem Komunii Świętej. Kiedyś w pracy kolega, nie wiedząc o mojej posłudze, podważał ją mówiąc dużo i nawet z sensem, że tylko ksiądz ma takie prawo. Dało mi to wiele do myślenia i przeszła mi nawet myśl czy nie zrezygnować. Za kilka dni w najbliższą niedzielę jak tylko wszedłem do zakrystii lektor mówi „przeczyta pan czytanie, bo ja dziś jakoś nie mogę”. Nie wiedziałem o czym jest czytanie (zawsze rano w domu czytam ewangelię z rozważaniami na każdy dzień, kupuję sobie taką co roku, natomiast czytania bardzo rzadko, przecież umiem czytać). Odpowiedziałem: dobrze, przeczytam. Czytanie było o powołaniu proroka Izajasza, „…kogo mam posłać mówi Bóg – oto jestem poślij mnie”, odpowiada Izajasz. Ja to rozeznałem, że Bóg w tym czytaniu przemówił do mnie. Dał mi odpowiedź na moje rozterki.
Podsumowując – rekolekcje były dla mnie dużą łaską i doświadczeniem, przez które uczę się jeszcze bardziej kochać Boga i ufać mu bezgranicznie, bo wie co robi i daje mi tyle „chleba” ile potrzebuję na każdy dzień.
Tadeusz, REB Kamień
