Na zaproszenie naszych Sióstr z Kopenhagi oraz z inicjatywy s. Doroty Nadstazik, przełożonej tamtejszej wspólnoty, nasza grupa teatralna „EDMUNDI” (chłopcy, panie: Joanna Lennert i Lucyna Małyjurek , oraz s. Bernadeta Dobosz i s. Honorata Klonowska) wyjechali do Danii ewangelizować i kwestować na rzecz nowego domu dla chłopców w Skoczowie.
Była to dla naszych Chłopców z DPS-u pierwsza w historii podróż samolotem. Nie obyło się bez emocji i przygotowań. Ostatecznie, 18 stycznia 2025 roku, wylecieliśmy z lotniska w Krakowie-Balicach, aby po ponad godzinnej podróży wylądować na lotnisku w Kopenhadze. Tam na nas czekało serdeczne przyjęcie ze strony Sióstr i przedstawicieli parafii pw. św. Anny: głównie członków Polskiej Misji Katolickiej w Kopenhadze. Oczywiście nasi ewangelizatorzy: Andrzej, Boguś, Kacper, Sebastian i Mateusz kolejny raz pokazali, że w każdym miejscu czują się jak u siebie w domu. W niedzielę czekało na nas trochę wyzwań, więc po kolacji i krótkiej próbie w kościele większość z nas poszła spać.
Niedzielne Msze święte w kościele św. Anny są sprawowane w języku duńskim, angielskim i polskim, a my ewangelizowaliśmy na nich z pantomimami „Ręce” i „Serce”. Stąd komentarze do naszych pantomim też były czytane w tych językach. To zupełnie nowa dla nas sytuacja. Z pomocą sióstr i parafian daliśmy radę. Po południu w sali pod kościołem spotkaliśmy się z parafianami pochodzenia polskiego: były kolędy, tańce dzieci, występ chóru i oczywiście ciąg dalszy naszych pantomim: graliśmy: „Serce”, „Światło” i „Prezent”. Grono naszych Darczyńców poszerzyło się o przyjaciół z Danii, a nasze konto zbiórkowe również. Wieczorem pojechaliśmy z występem do drugiego kościoła, pw. św. Antoniego, gdzie graliśmy dla naszej Polonii. Czekał nas jeszcze miły wieczór z siostrami, a potem zasłużony odpoczynek.
Poniedziałek, 20 stycznia, był dniem pożegnań, przede wszystkim z Ojcem Proboszczem Wiesławem Podlachem – redemptorystą. Dzięki pomocy Panów: Sławka i Daniela wraz z s. Dorotą mogliśmy zwiedzić Kopenhagę rozpoczynając od spotkania z Małą Syrenką. Byliśmy na placu zamkowym w momencie zmiany warty i zobaczyliśmy defiladę wojskową. Zwiedziliśmy miniaturę bazyliki św. Piotra w Rzymie i wiele wspaniałych zabytków tego miasta, nie pomijając domu, gdzie umierał Jan Christian Andersen. Po obiedzie rozpoczęliśmy przygotowania do wyjazdu na lotnisko. Powrót nie odbył się bez przygód. Ostatecznie mgła w Krakowie wydłużyła nam atrakcje tej podróży o lądowanie na lotnisku we Wrocławiu i powrót autokarem do Krakowa, a potem jeszcze naszym busem do Skoczowa. Mimo utrudzenia, zmęczenia i wielu nieplanowanych przygód, szczęśliwi i wdzięczni wróciliśmy do domu. Wszelkie dobro zostaje nie tylko w naszych sercach i opowieściach, ale jest powodem do modlitwy wdzięczności Bogu za dobrych ludzi, których mogliśmy poznać.
s. M. Honorata Klonowska
